A cociña
É a parte mais importante da casa, nela cociñábase,
comíase, facíanse polavilas nas noites de
enverno, cuntábanse cuentos ie líanse historias...
orredor do lume sempre enceso, mentres as mulleres tecían,
fiaban, etc.
Os escanos tan colocados orredor do lume, que arde nun
furado feito no medio da estancia (por unha antiquísima
tradición o lume nunca se apagaba senón
que se acubillaba polas noites con cinza ie tapábase
cúa cobertoira ie, se morría ívanse
buscar brasas a outra casa cun galocho pre volvelo a prender).
Encima do lume tá a garmalleira da que se colgaba
o pote, a pota ou a caldeira dos cochos. A garmalleira
tá colgada dun pau que se chama guindastre ie vale
pre sacar a comida do lume sin queimarse, porque anda
sobre o seu eixe.
Encima da cociña ta o caízo, é un
gran caxón de madeira ie varas que ten como misión
principal protexer o teito de palla das moxenas do lume,
tamén vale pre secar castañas, noces, etc.
O caízo por debaxo ten uas varas pre secar a roupa
(cuando alguén viña mollado do monte) ou
afumar os chourizos...
Temos bastantes cacharros de cociña como: maseiros
(pros corolos ie pros cachos), concas de madeira, paíllas
de rabo largo ie tres pés, lacena, huchas, mazaderas,
potas ie potes, a sella pra auga de beber (colocada no
seu sitio de sempre: a trabela), o pelexo do viño,
distintos tipos de candiles entre os que cabe destacar
o ganzo...